In Bully trof ik dit muizenlijkje aan in een schaal onder de gootsteen - ik had de schaal daar zelf afgelopen december neergezet tijdens het aftappen van het water. Een pijnlijk 'leermoment', dat helaas voor de muis lang geduurd moet hebben. Ik snap nog steeds niet waarom hij / zij er niet uit kon, die beesten kunnen toch formidabel springen.
~Bij nader inzien... het beestje is natuurlijk verdronken in het water dat nog in het schaaltje stond na het aftappen van de waterleidingen. Hij is erin terechtgekomen (misschien om te drinken) heeft rondjes gezwommen tot uitputting en verdrinkingsdood erop volgden. In de maanden erop is het water verdampt en het lijkje op de bodem van de schaal terecht gekomen. Schrijnend detail is dat de keutels ook eerst in het water gedreven moeten hebben, voordat ze op de bodem belandden.
2469
In de schemer van het gastenverblijf dat 's winters als opslag gebruikt wordt. De oleanders, moeders lust en leven en 's zomers de fine fleur van het terras, hebben hun veel te lange winterverblijf niet of nauwelijks overleefd. Uitgedroogd, net als de muis in de keuken. Ook van de door moeder altijd zo zorgvuldig onderhouden geraniums is niet veel meer over. Stom.
De buur-bungalow. Het is toch mieters recreééren daaro, in het recratiebungalowpark. De hele dag uitzicht over het weiland: het spektakel van een onophoudelijk door kievieten belaagde reiger. En dan, op een onbewaakt moment tussen twee aanvallen in (imigranten toch eigenlijk, die kievieten en grutto's, buitenlanders die hier alleen even komen broeden en meteen het hele weiland inclusief sloot opeisen voor de veiligheid van hun kroost) ziet'ie in de gauwigheid kans zo'n lekker kikkertje uit de sloot te snaaien.
